२ ५ पांचों पर्व्व । – त्ये पाकळ् विजदियेानू एक प तू वळी यिशु विरुशालमने गये। । विरुशाल भना मेंढा बजारमा रत्रि बोलोमा बीतखेदा नाम्नूः एक् सूना आदि घणा मांदा लोक पाणीमा पैरवानी वाट जोइनें क्यें मक्ये फलनो वेळां एक दूत तळावमा उন जावत पाणी इलावने पाकळ् ज्ये कोई पर ● सूता । रोनें पाग थम उतरे त्ये ममोसनी ज्ये कोई रितनी मादगी रहे त्ये ५. त्ये मादवाडथी स् थाय । * मादी एक मणोस हो । वळो त्ये मादा ज्ये घणा दा ७ को तू णू रूौ धावा चाहे है । येठा में ठोस वर्षधो ये मादा मणोसयें उत्तर देनें व्येनें क्यूं क्ये हे मदराज ज्याचे घाणी इले त्येवेळां तळावसा मनें उतरवानें मारूं कोई नहीं वळी हं पावै जात विशा कोई मारे परथम उतरैछे । यिशु यें त्ये करोनें मारी नाखवातू विचार को कोम्को ले बत दीघा का मारो बाय हवया सुधी काम करछ हंप १८ करूंहूं । एमा त्येनें मारी नाखवानें विजदियोंयें सोध बोजो करो पÜमको देखें केवल शाबत्नें साधा रण नहीं करता पण पोतने ईश्वरनो समान करोनें १९ कयूं इतू को ईश्वर त्येनां बाप है । एमाटै यिशु उत्तर देनें त्येहाणनें क्यू ं कये हं तमने साचूर कहू को दोकरौ बापने ज्ये काम करवा जोयैो त्ये काम विना पोतांनी सामर्थ थो कोई करवा नहीं सके है कोंमध्ये ज्ये काम ध्ये करके दीक २० । घण् त्येज् काम त्येवू ज् करे हैं । बाप दोकरानें प्रेम करें है नें ये काम पोते करे है ये सऊ त्येनें देखाडेकै त्ये रथौ २१ माटू कामपण येनें देखाडशे को तमें याथर्य जासो । ज्ये बाघ मुदाद्दानें उठाडैकै ने बचाडैकै ब्येवू बेटापण ज्येनें २२ चाहे त्येनें वचाडै है । कोंमध्ये बाप कोईनूं पण विचार करता नहीं परंतु बाधू विचार दोदराने पासे सौप्य है क्ये सऊ लोक ज्येवी बाघनी मर्यादा करे है दीकरानी देव २३ मर्यादा करे ज्ये कोई दोकरोनी मर्यादा नही करके ये बाघनोपण मर्थ्यादा नही करे है क्ये येणें येणें मोकल्यै । । २४ साचू साचूं हं तमनं कहंकू' को उसे कोई मारी वात सांन्ह कोनें ज्येणें मनें मोकल्यै है त्येना ऊपर विश्वास करैछे त्येनो अनन्त आयुदीय थाय दळी वे मणोस दंडमा नहीं पड्ले २५ परंतु मृत्यु मूकीनें आयुदयमा गयो । इं तुम्हें साचूर कहंळूः को त्येवेळां श्रावैकै हवापस घई के ब्यारे मु मणोस ईश्वरनादिवरानूं शब्द साहळवा पामें वळी ज्ये २६ साम्द ैद्दै त्ये षच् । कमक्ये ज्येव बाघ पाते चैतन्य के २७ व्येवू ं दोकरानेंपय् घातै चैतन्य थावानें ग्राप्य है यय् त्येनें न्याव करवानी सामर्थ खापोछे कोंमक्ये त्ये मणीस २८ ने दोवरै। है । या मा जाणें कमको त्येज् समों वा जोत्रान् भोगनें माटै परंतु ज्येहाण्यें मूंडू काम कयूंछे ये ३० दंडना भोगनें माटे । हंतांनी सामर्थयो कोई कर वा सक्त नहीं हूं ज्येवू सान्हळू ळू येवू विचार करूंळू वळी मारूं विचार वाजवो है क्वें क्ये हं योतांनी ईच्छा खे ळता नहीं परंतु पितानी ईच्छा करवा चाहंळू ं को ज्येखें ३१ मनें मोकल्याछे । ज्ये हं पोतांना विषयमा साक्षी दऊं ३२ तौ मारी साक्षी साधी नहीं । वळी एक मणोस है क्ये ज्ये नारा विषयमा साक्षी घेई वळी हं जाण्णू छू को ध्ये साक्षी २३ मारै विषयमा साक्षी धेरै त्ये साक्षी साचोछे । तमें योहन ने पाले मोकल्या दळी येणें साचापयाना विषयमा साक्षी ३४ दोधी । हं मणीसथो साक्षी लेता नहीं सही परंतु ई एक ३५ नं को तमें रक्षा पामों । वे एक अजवाळू' ने तेजकर दो वैौ तौ वळो त्येना आजवाळामा कांई दाढा आनन्द कर ३६ वानें में प्रसन्न हता । मारूं एक प्रमाण है ३८ नहीं जोई। परंतु येोधन्नी साक्षीथो मोटू मक्ये संपूर्ण करवानें बाप्यें ज्ये काम मनें का प्यू के ए ज्ये२ काम हं करूंकू' त्येज् काम मारा ३७ विषयमा साक्षी देई को बापयें ममें मोकल्याई । बाप क्ये ज्येणें मनें मेकल्याक्कै त्येणें पोते मारा विघयना साक्षी दोश्रोर्छौ तमे॑ त्वेनू ं शब्द काारे नहीं सान्हळू नें त्येनो मूर्ति त्येजो वातपण् तमारा वच्मा नहीं है क्ये॑म॒क्ये ज्येणें त्येनें मोकल्याछे त्येना ऊपर तमे विश्वास ३९ करता नहीं । धर्मग्रंथमा खोलो कोम को तमें समझा छौ क्ये त्येता वच्मा तमें कानन्त आयु पान्शैः वळी ये है • क्ये ज्ये मारा विषयमा साक्षी धेरै | ४१ माटे हमें मारे पासे जावा चाहो का नहीं। परंतु शीवन्नें परंतु हूं १५ तमनें जाहू को तन्हारा बच्मा ईश्वरन' प्रेम नथी । नहीं कया जो बिजैा कोई पोतांना नामयी यावे तो तमें येणें 68 ग्रहण कर्णौ । व केवी पटै विश्वास करिसकोछ। क्ये ज्ये एक मणोस बोजा एक मणोसनें पासै मयादा ल्या वळी ये मयादा नहीं चाहाको क्ये ज्ये केवल ईश्वरथी आवे । १५ मा चिन्ताओ को हं बापने पासे तमारैरा अपवाद करीश सम् अपवादवाळी एक मणीस है त्येज् मोशच् क्ये ज्येना ऊपर तन्हे मोशन्स् ऊपर जो विश्वास करता तौ मनें विश्वास करता कौम को देखें मारा विषयमा १६ वमें विश्वास करौ छौ । इ छठ पर्व्व । – ए पाइळ यिशु गालिलिना अर्थात् - २ तिबेरियाना समुद्र पार थंयौ । व्यारे येथे ज्ये श्राश्वर्य काम मादा मणोसानें ऊपर कथू' ३ माटो जमात त्येना पाछळ ग्रावी । 9 गर ऊपर जैनें शिष्येनि साथै वैठा । दियैान् येसाख पर्व्व यासै श्राया । त्येनेों त्ये काम जोईनें बळी यिशु एक हूं एज् समामा विज यिशुयें ऊपर दृष्टि करोनें घोतानें पासै खावावाळा मोटी जमातनें जोईनें फिलयनें कब को ए सर्वेनें जम्वानें माटै * में रोली क्यां विसाविशे । त्येणें त्येनो पिरिक्षा लेवानें माटै ए कयू ं क्षे॑म॒क्ये येातै ज्ये करवानें उद्योगी इतो ये जा तोहतैौ । फिलिप्यें त्येनें उत्तर दोधा को बिस्सा पावली नो रोटळो यथेष्ठ नहीँ क्ये त्ये हरेक मयोसयें थो२ ल्यै । पत्येना शिव्याना वीच एक मणोस शोमान पितरनों भाई र छाड्यें त्येनें क्यूं । को एक दानों बाळक बांईं है क्ये ज्येनी यवनी पांच रोटळो में वे माइला है परंतु एठ १० ळा लेाकानें एथी शू" घा । |