(Decimus Junius Juvenalis, aus Aquino gebürtigi lebte vom J. C. 38 bis 119, und schrieb seine Satiren, des ren noch sechszehn übrig sind, unter Hadrian's Regierung: Sie wurden mit Recht die vorzüglichsten Mußter der ernsts haften Gattung. Denn, von einem brennenden Eifer wider die Unfittlichkeit und Verderbnisse seines Zeitalters ergriffen; ftellt er Laster; Mißbräuche und verderbliche Thorheiten in ihrem ganzen häffenswürdigen Lichte dar; und schildert siej ohne Rückhalt, mit den freiesten, aber treffendsten Zügen. In seiner Schreibart ist eine gewisse Schwere und Dunkels heit, die zum Theil aus den lokalen und temporellen Anfries lungen entsteht, deren ganze Bedeutsamkeit wir nicht mehr fassen. Eine der schönsten unter diesen Satiren ist die zehně te, die hier; theils ihrer Länge, theils fittlicher Rücksicht wegen, nur auszugsweise zur Probe dienen mag. Ihr Zweck ist Bestrafung der Thorheit und des Unbedachts in den menschlichen Wünschen und Bestrebungen, die nicht Reichs thum, Ehre, Macht, Rednergabe, Alter, u. dergl. sondern Geistesgüte, Tugend und Seelenstärke zum Ziel haben soll ten. Von mehrern Versuchen, diesen Dichter ins Deuts sche zu übersezen, führe ich hier nur die beiden neuesten anf von Hrn. Bahrdt; Dessau; 1781 in 8. und von Hrn. DË: Abel, Lemgo, 1785. in 8.)
Ômnibus in terris, quae funt a Gadibus usque Auroram et Gangem, pauci dignofcere poffunt Vera bona, atque illis multum diverfa, remota Erroris nebula; quid enim ratione timemus, Aut cupimus? quid tam dextro pede concipis, lit
Conatus non poeniteat, votique peracti? Evertere domus totas, optantibus ipfis, Dii faciles, nocitura toga, nocitura petuntur Militia: torrens dicendi copia, multis Et fua mortifera eft facundia: viribus ille Confifus periit, admirandisque lacertis:
Juvenal. Sed plures nimia congefta pecunia cura
Strangulat, et cuncta exfuperans patrimonia cenfus, Quanto delphinis balaena Britannica maior. Temporibus diris igitur, iuffuque Neronis Longinum, et magnos Senecae praedivitis hortos Claufit, et egregias Lateranorum obfidet aedes Tota cohors: rarus venit in coenacula miles Pauca licet portes argenti vafcula puri,
Nocte iter ingreflus gladium, contumque times
Et motae ad Lunam trepidabis arundinis umbram: Cantabit vacuus coram latrone viator.
Prima fere vota, et cunctis notiffima templis, Divitiae ut crefcant, ut opes, ut maxima toto Noftra fit arca foro. fed nullà aconita bibuntur Fictilibus: tunc illa time, cum pocula fumes Gemmata, et lato Setinuin ardebit in auro Jam ne igitur laudas, quod de fapientibus alter Ridebat, quoties de limine moverat unúm, Protuleratque pedem: flebat contrarius alter? Sed facilis cuivis rigidi cenfura cachinni: Mirandum eft, unde ille oculis fuffecerit humor. Perpetuo rifu pulmonem agitare folebat Democritus, quanquam non effent urbibus illis Praetexta, et trabeae, fasces, lectica, tribunal, Quid, fi vidiffet Praetorem in curribus altis Exftantem, et medio fublimem in pulvere circi In tunica Iovis, et pictae Sarrana ferentem Ex humeris aulaea togae, magnaeque coronaë Tantum orbem, quanto cervix non fufficit ulla? Quippe tenet fudans hanc publicus, et fibi Conful Ne placeat, curru fervus portatur eodem. Da nunc et volucrem, fceptro quae furgit eburno, liline cornicines, hinc praecedentia longi 'Agminis officia, et niveos ad frena Quirites, Defoffa in loculis, quos fportula fecit amicos. Tum quoque materiam risus invenit ad omnes Occurfus hominum, cuius prudentia monstrat Summos poffe viros, et magna exempla daturos Vervecum in patria, craffoque fub aëre nasci.
Ridebat curas, nec non et gaudia vulgi: Interdum et lacrimas, cum fortunae ipfe minaci Mandaret laqueum, mediumque oftenderet unguem, Ergo fupervacua haec aut pernitiofa petuntur, Propter quae fas eft genua incerare Deorum. Quosdam praecipitat fubiecta potentia magnae Invidiae, mergit longa atque infignis honorum Pagina, defcendunt ftatuae, reftemque fequuntur. Iplas deinde rotas bigarum impacta fecuris Caedit, et immeritis franguntur crura caballis.. Iam ftrident ignes, iam follibus atque caminis Ardet adoratum populo caput, et crepat ingens Sejanus: deinde ex facie toto orbe fecunda Fiunt urceoli, pelves, fartago, patellae. Pone domi lauros, duc in Capitolia magnum, Cretatumque bovem: Sejanus ducitur unco
Spectandus; gaudent omnes: quae labra? quis illi Vultus erat? nunquam, fi quid mihi credis, amavi Hunc hominem. fed quo cecidit fub crimine? quis-
Delator? quibus indicibus, quo tefte probavit? Nil horum: verbofa et grandis epiftola venit A Capreis: bene habet, nil plus interrogo.
Turba Remi? fequitur fortunam, ut femper, et odit Damnatos. idem populus, fi Nurtia Tusco Faviffet, fi opprefla foret fecura fenectus Principis, hac ipfa Sejanum diceret horà Auguftum: iam pridem, ex quo fuffragia nulli Vendimus, effudit curas: nam qui dabat olim Imperium, fafces, legiones, omnia, nunc fe Continet, atque duas tantum res anxius optat, Panem, et Circenfes. Perituros audio multos. Nil dubium: magna eft fornacula: pallidulus mi Brutidius meus ad Martis fuit obvius arám Quam timeo, victus ne poenas exigat Aiax, Ut male defenfus! curramus praecipites, et Dum iacet in ripa, calcemus Caefaris hoftem. Sed videant fervi, ne quis neget, et pavidum in ius Cervice obftricta dominum trahat; hi fermones
Juvenal., Tunc de Sejano, fecreta haec murmura vulgi. Visne falutari ficut Sejanus? habere
Tantundem, atque illi fummas donare curules? Illum exercitibus praeponere? tutor haberi Principis Augufta Caprearum in rupe fedentis Cum grege Chaldaeo? vis certe pila, cohortes, Egregios equites, et caftra domeftica? quidni Haec cupias? et qui nolunt occidere quenquam, Poffe volunt. Sed quae praeclara, et profpera tanti,
Ut rebus laetis par fit menfura malorum? Huius, qui trahitur, praetextam fumere mavis: An Fidenarum, Gabiorumque effe poteftas, Et de menfura ius dicere, vafa minora Frangere pannofus vacuis Aedilis Vlubris? Ergo quid optandum foret, ignoraffe fateris Sejanum: nam qui nimios optabat honores, Et nimias pofcebat opes, numerofa parabat Excelfae turris tabulata, unde altior effet Cafus, et impulfae praeceps immane ruinae. Quid Craffos, quid Pompejos evertit? et illumi Ad fua qui domitos deduxit flagra Quirites? Summusque nempe locus nulla non arte petitus, Magnaque numinibus vota exaudita malignis. Ad generum Cereris fine caede et vulnere pauci Defcendunt reges, et ficca morte tyranni: Eloquium ac famam Demofthenis, aut Ciceronis Incipit optare, et totis Quinquatribus optat, Quisquis adhuc uno partam colit affe Minervam, Quem fequitur cuftos anguftae vernula capfae. Eloquio fed uterque perit orator: utrumque Largus, et exundans leto dedit ingenii fons. Ingenio manus eft, et cervix caela, nec unquam Sanguine cauffidici maduerunt roftra pufilli. O fortunatam natam me confule Romam! Antoni gladios potuit contemnere, fi fic Omnia dixiffet: ridenda poemata malo, Quam te confpicuae divina Philippica famae, Volveris a prima quae proxima: faevus et illum Exitus eripuit, quem mirabantur Athenae
Torrentem, et pleni moderantem frena theatri. Diis ille adverfis genitus, fatoque finiftro, Quem pater ardentis maffae fuligine lippus A carbone, et forcipibus, gladiosque parante Incude et luteo Vulcano ad rhetora mifit. Bellorum exuviae, truncis affixa tropaeis Lorica, et fracta de caffide buccula pendens, Et curtum temone iugum, victaeque triremis Apluftre, et fummo triftis captivus in arcu, Humanis maiora bonis creduntur: ad haec fe Romanus, Graiusque, ac Barbarus induperator Erexit: cauffas difcriminis, atque laboris Inde habuit. Tanto maior famae fitis eft, quam Virtutis. Quis enim virtutem ample&itur ipfam Praemia fi tollas? Patriam tamen obruit olim Gloria paucorum, et laudis, titulique cupido Haefuri faxis cinerum cuftodibus: ad quae Difcutienda valent fterilis mala robora ficus Quandoquidem data funt ipfis quoque fata fepul cris,
Quantula fint hominum corpuscula. Creditur olim Velificatus Athos, et quidquid Graecia mendax Audet in hiftoria: conftratum claffibus iisdem, Suppofitumque rotis folidum mare: credimus altos Defeciffe amnes, epotaque flumina Medo Prandente, et madidis cantat quae Softratus alis. Ille tamen, qualis rediit Salamine relicta, In Corum, atque Eurum folitus faeyire flagellis Barbarus, Aeolio numquam hoc in carcere paffos, Ipfum compedibus qui vinxerat Ennofigaeum? Mitius id fane, quod non et ftigmate dignum Credidit. huic quisquam vellet fervire Deorum? Sed qualis rediit? nempe una nave cruentis Fluctibus ac tarda per denfa cadavera prora. Has toties optata exegit gloria poenas. Da fpatium vitae, multos da Jupiter annos! Hoc recto vultu folum hoc et pallidus optas Sed quam continuis, et quantis longa fenectus
« הקודםהמשך » |