Ponti carnivore incolæ
Prædentur rate naufragà
Navis, tu tibi creditum
Fratrem dimidium mei
Salvum fer per inhospita
Ponti regna, per avios
Tractus, et liquidum chaos.
Nec te sorbeat horrida
Syrtis, nec scopulus minax
Rumpat roboreum latus:
Captent mitia flamina
Antennæ; et zephyri leves
Dent portum placidum tibi.
Tu, qui flumina, qui vagos
Fluctus oceani regis,
Et sevam Boream domas,
Da fratri faciles vias,
Et fratrem reducem suis.
VOTUM, SEU VITA IN TERRIS BEATA.
JOHANNEM HARTOPPIUM, BART.
HARTOPPI, eximio stemmate nobilis
Venaque ingenii divite, si roges
Quem mea Musa beat,
Ille mihi felix ter et ampliùs,
Et similes superis annos agit,
Qui sibi sufficiens semper adest sibi.
Hunc longè a curis mortalibus
Inter agros sylvasque silentes,
Se musisque suis tranquillâ in pace fruentem
Sol oriens videt et recumbens.
Non suæ vulgi favor insolentis
(Plausus insani tumidus popelli)
Mentis ad sacram penetrabit arcem,
Feriat licèt æthera clamor,
Nec gaza flammans divitis India
Nec, Tage, vestræ fulgor arenula
Ducent ab obscurâ quiete
Ad laquear radiantis aulæ.
O si daretur stamina proprii
Tractare fusi pollice proprio,
Atque meum mihi fingere fatum;
Candidus vitæ color innocentis
Fila nativo decoraret albo,
Non Tyriâ vitiata conchâ.
Non aurum, non gemma nitens, nec purpura tele Intertexta forent invidiosa meæ.
Longè à triumphis, et sonitu tubæ
Longè remotos transigerem dies:
Abstate fasces (splendida vanitas)
Et vos abstate, corona.
Pro meo tecto casa sit, salubres
Captet auroras, procul urbis atro
Distet à fumo, fugiatque longè
Dura phthisis mala, dura tussis.
Displicet byrsa et fremitu molesto
Turba mercantum; gratiùs alvear
Emulcet aures murmure, gratius
Fons salientis aquæ.
Litigiosa fori me terrent jurgia; lenes
Ad sylvas properans rixosas execror artes,
Eminus in tuto à linguis
Blandimenta artis simul æquus odi.
Valete, cives, et amoena fraudis
Verba; proh mores! et inane sacri
Nomen amici!
Tuque, quæ nostris inimica musis
Felle sacratum vitias amorem,
Absis æturnùm, diva libidinis,
Et pharetrate puer !
Hinc, hinc, Cupido, longiùs avola!
Nil mihi cum foedis, puer, ignibus;
Æthereâ fervent face pectora,
Sacra mihi Venus est Urania,
Et Juvenis Jessseus amor mihi.
Cœleste carmen (nec taceat lyra
Jessæa) lætis auribus insonet,
Nec Watsianis è medullis
Ulla dios rapiet vel ghora:
Sacri libelli, delicæ meæ,
Et vos, sodales, semper amabiles,
Nunc simul adsitis, nunc vicissim,
Et fallite tæedia vstæ
|