Ut commune Forum; peregre vel euntibus amplum Hofpitium, temerè fluitans ubi Vita moratur, Mille inter nugas jactata, negotia mille.
Qui prior abfcedit, portum prior occupat; Eja! Collige vela citus, ne fortè viatica defint.
Quid ceffas fubeunt morbique et acerba Tuorum Funera, et infidiis circùm undique fepta fenectus. Quò feror? Haud etenim injuffu decedere fas est Illius, hac Mundi qui nos in fede locavit Spemque metumque inter, Ducis ut vexilla fequamur.. Quicquid erit, Deus ipfe jubet ferre; ergò ferendum. Sin mihi perfuafum fixumque in Mente maneret Nil fupereffe rogo, vellem migrare repentè Hinc; et abire omnes ubi, feriùs, ociùs, acto Dramate, in æterna fopiti nocte quiefcent. Immo Deus mihi fi dederit renovare Juventam, Utve iterum in cunis poffim vagire; recufem. Non, fi contingant Vitam quæcunque beârint ;
Ingenii vis, eloquium, prudentia, mores, Invidia fine partus honos, longo ordine nati,
Clari omnes, patriâ pariter Virtute, fuâque; Non tantâ mercede ifthac, dignarer eandem Ire viam toties, et eodem volvier orbe: Splendidiora quidem mens expetit; illius altis Nil votis par eft mutabile, nil periturum.
RGO aliis Deus in rebus,quafcunque creavit, Argumenta animi dedit haud obfcura be- nigni ;
Omnibus, excipias modò nos, licet effe beatis. Nos, opus in Terris princeps, nos mentis imago Divinæ, pœnis nos exercemur iniquis. Haud ita; ---- longè abfint ifti de numine queftus.
Attamen humanam mecum circumfpice vitam; Agnofces, quanta urgeat undique turba Malorum, Non hunc, aut illum, fert ut Fortuna; fed omne
Pæne catervatim genus, ac difcrimine nullo. Millia quot Belli rabies, quot fæva Tyrannis Corpora dat morti, duris oneratve catenis ; Inque dies, varias cruciandi excogitat artes! Quid, quos dira fames, ad victum ubi cuncta fuperfunt, Abfumit miferos, aut quos vis effera morbi Corripit, aut lento paulatim angore peredit Infontes? neque enim dignabor dicere, vulgò Quot Venus aut Vinum peffundedit ac fua culpa. Quid profit Virtus? Sanctorum ubi præmia Morum? Virtuti tribuo quantum licet; ut mala vitæ, Quæ prohibere nequit, doceat lenire ferendo; Spe recreet meliore; hominem fibi concilietque; Irarum et tumidos et Amorum temperet æftus: Verùm adeò non tutela eft, certufque fatelles Contra omnes cafus, fæpe ut (fi dicere fas eft) Sæpe etiam et Virtus in aperta pericula mittat. Expedit effe malis Dominum qui ferre superbum Coguntur: probitatem omnes odêre Tyranni. Quàm multi bene promeriti de civibus, Horum
Quos confervarunt cæco perière furore!
Jam verò Ingenio fi quis valet, omnis in Illum Invida conjurat plebecula; dente parati Rodere vipereo, famæque afpergere virus. Fac porro ut meritis obftantem diffipet Umbram; Muneraque emergens vix demùm publica tractet: Sudandum ingrata eft hominum pro Gente, ferendum Probrorum genus omne, adeunda pericula, vel quæ Seditio attulerit Vulgi, Ambitiove potentûm. Audiat hæc, fibi qui Nomen, qui pofcit Honores; Demens; nec novit fe quanta incommoda cingant.
Vivitur an meliùs privatim? Non minus isthic, Cernis ut ira, libido, fcelus dominentur ubique; Fraus et amicitiam fimulans; livorque malignus ; Jurgiaque infidiæque, et iniquæ retia Legis.
Attamen eft, vitæ lenimen, amabilis uxor, Lætus agis fecura domefticus otia; dulces Arrident circùm, properant et ad ofcula Nati; Mox obrepentis decus et tutela fenecta.
« הקודםהמשך » |