DUM BIBIMUS

" OBREPIT NON INTELLECTA SENECTUS."

Siste

mero bibulas effuso temporis alas, Hesternumve minax

coge

redire diem;
Nil facis; usque volabit inexorabilis ætas,

Canitiemque caput sentiet atque rugas.
I brevis, & properans in funus necte corollas,

Mox conflagrando conde Falerna rogo.
Clepsydra Saturni táa nec crystalina diftant,

Dum motu parili vinum & arena Auunt.
Dum loquor, ecce! perit redimitæ gloria frontis,

Dat rosa de sertis lapsa, Memento mori.
Sed tibi, dum nôras nimis properare puellas,

Ut citiùs rumpat stamina, Bacchus adeft.
Destituit cæcum subito fol ebrius orbem,
Occasum tremulo narrat adesse rubor.

M. P.

Ευδαιμονεν. . VICIMUS, exultans fausto crepat omine Daphnis,

Testaturque bonos nuncia fibra Deos; Grandius eloquium meditare Thalia, patronum

Quem modò laudasti, nunc venerare patrem.
Quis putet incertis volvi subtegmina Parcis ?

Quis meritos æquum deftituiffe Jovem?
Cum virtute tuum crescit decus, aucte sacerdos,

Impatiensque breves fpernit utrumque modos. Qualiter Elæo felix in pulvere .victor,

Cui femel ornațas lambit oliva comas,
Suspirans partas queritur marcescere frondes,

Et parat elapsas ad nova bella rotas :
Sic tibi major honos veteres protudit honores,

Metaque præteritæ laudis origo novæ eft :
Phæbææ juvenile caput cinxere corolla,

Palma vira decuit tempora, mitra senis. M. P.

Vol. II.

T

E POS

1

EPISTOLA EODEM TEMPORE MISSA.

CUM voluntas regia, optimatum consensus, bo. norumque omnium ftudia infulam merenti concefferint, ignofcas, pater reverende, quod inter communem populi plausum cliens eò minus ad enarrandum fufficiens quò beneficiis plus fuerim devinctus, & tuos in ecclesiâ honores & ecclefiæ à tuis honoribus felicitatem feltinet gratulari, favoris tui ftudiofiffimus,

M. P.

AD

FRANC. EPISC. ELIENSE M.

EXORATA boni tribuerunt munera Divi,

Patronique novus tempora cingit honos. Concedas hilaris repetitum Musa laborem,

Et notum celebres, et mihi dulce decus. O fi te cancrem, præsul venerabilis, O fi

Fistula cum titulis cresceret aucta tuis,
Æque turba tibi non cederet ima clientum,

Cederet ac numeris optima Musa meis.
Hoc tamen ut meditor, mihi quid nisi vota supersunt?

Imbelles humeros nobile lafsat onus.
Ergo minor virtus celebretur, dum tibi præsul
Quod laudem fuperes gloria major erit.

CUM

CUM virtutes tuas unusquisque collaudet & hono- . res gratuletur, noftræ V. R. audaciæ ignofcat tua benignitas, fi minimâ pollens eloquentiâ, ardentiffimo tamen studio accensus, ad communem populi chorum adjungens vocem, cum virum optimum tum benig. niffimum celebret patronum, qui, tuis maximè dem vindus beneficiis, summopere conatur meritò vocari Favoris tui ftudiofiflimus,

M. P.

QUICQUID VULT, VALDE VULT.” DUM

UM tingit Siculus folis ceelique meatus, Aftra polo que tuos quos fibi condit habet. Nil facit infantis mortis bellique tumultus ;

Usque fed egregiam sedulus urget opus. Non vacat exiguæ curas impendere vitæ ;

Sat fibi curarum Conditar orbis habet.

IN

Dum tibi dat fortes Cybele veneranda leones,

Flavaque collectas addit Eleusis opes :
Invidiâ major, victoque potentior ævo,

I decus, I noftra Ceciliana domus.
Sparge inopi fruges, & pelle leonibus hoftem ; :

Copia quid valet hinc, quid timor inde, refer, Pollens muneribus belli vel pacis, habes, quo

Atque homines superes, atque imitêre Deos.