תמונות בעמוד
PDF
ePub

ON THE

MARRIAGE OF GEORGE PRINCE OF DENMARK AND THE LADY ANNE.1 1683.

CONJUNCTUM Veneri Martem, Danosque Britannis
Dum canit altisonis docta caterva modis,
Affero sincerum culto pro carmine votum,
Quod minus ingenii, plus pietatis habet.
Vivant Ambo diu, vivant feliciter, opto;
Diligat hic sponsam, diligat illa virum.
Junctos perpetuâ teneas, Hymenæe, catenâ ;
Junctos, Juno, die protege; nocte, Venus!
Exultent simili felices prole parentes,

Ut petat hinc multos natio bina duces!
Cumque senes pariter cupiant valedicere terris,
Nè mors augustum dividat atra jugum :
Sed qualis raptum transvexit currus Elijam,
Transvehat ad superas talis utrumque domos !
A. PRIOR, Coll. Div. Joh. Alumn.

1 From the Hymenæus Cantabrigiensis, Cantabrigiæ, 1683. This copy, notwithstanding the signature, is beyond a doubt the property of the facetious Matthew Prior.

Kynaston.

[graphic]

MISCELLANEA.

AD COMITEM DORCESTRIÆ,

IN ANNUM INEUNTEM MDCLXXXIV. AD JANUM.

SIC tua perpetuis fument altaria donis,
Plurima sic flammæ pabula mittat Arabs;
Sic dum sacra novis redimuntur tempora sertis,
Nestoreos poscant fœmina virque dies;
Casside depositâ, placidè sic nuncia pacis
Janua sopito cardine limen amet:
Candida procedant festivo tempora motu,
Et faveat Domino quælibet hora meo!
Publica conciliis gravibus seu commoda tractet,
Seu vacuum pectus mollior urat amor;
Seu pia mordaci meditetur vulnera chartâ,
Vulnera quæ tali sola levantur ope;
Seu legat oblito facilis mea carmina fastu,

O bene carminibus consule, Dive, meis,
Jane fave, Domini veniet natalis ad aras;

O superis ipsis sacra sit illa dies: Sacra sit illa dies, niveoque notata lapillo, Quâ tulit illustris nobile mater onus, Quâ mihi, patronum gestit gentique Quiritem. Artificique Deo poene dedisse parem.

[graphic]

AD DOM. GOWER, COLL. MAGISTRUM,

EPISTOLA DEPRECATORIA.

NISI tuam jampridem benevolentiam et laudatam ab expertis audivissem, et expertus ipse sæpissime laudassem, et pudor et tristitia conscio mihi silentium indixissent: at enim V. R. dum coram patrono, amico, patre, provolvor, te non dubitat impetrare audax dolor per accepta olim beneficia, per effluentes lacrymas (et hæ mentiri nesciunt) perque tuum isthunc celeberrimum candorem, quem imprudens læsi, solicitus repeto ut peccanti ignoscas, et obliteres crimen, ut non solùm ad condiscipulorum mensam, sed ad magistri gratiam restituatur, favoris tui studiosissimus,

M. P.

CARMEN DEPRECATORIUM AD EUNDEM.

IRATAS acuit dum læsus Apollo sagittas,

Neglectas renovat mosta Thalia preces; Qualescunque potest jejuno promere cantu; Heu mihi non est res ingeniosa fames! Grana neges, alacri languet vis ignea gallo, Deme laboranti pabula, languet equus. Latrantis stomachi sterilis nec pascis hiatum Daphni, nec arentem Castalis unda sitim. Tum bene lassatur Flaccus cum dixerit Ohe! Pieriasque merum nobilitavit aquas,

Jejuni depressa jacet vel Musa Maronis,
Flet culicem esuriens qui satur arma canit.
O si Maecenas major mihi riserit, O si
Fulgenti solitum regnet in ore jubar,
Crimine purgato pie post jejunia, Musa
Inciperet præsul grandia, teque loqui.

66 .Dum bibibus

Obrepit non intellecta senectus."

SISTE mero bibulas effuso temporis alas,
Hesternumve minax coge redire diem;
Nil facis; usque volabit inexorabilis ætas,
Canitiemque caput sentiet atque rugas.

I brevis, et properans in funus necte corollas,
Mox conflagrando conde Falerna rogo.
Clepsydra Saturni tua nec crystallina distant,
Dum motu parili vinum et arena fluunt.

Dum loquor, ecce! perit redimitæ gloria frontis,
Dat rosa de sertis lapsa, Memento mori.
Sed tibi, dum nôras nimis properare puellas,
Ut citiùs rumpat stamina, Bacchus adest.
Destituit cæcum subito sol ebrius orbem,
Occasum tremulo narrat adesse rubor.

M. P

REVERENDO IN CHRISTO PATRI

THOME SPRAT,

EPISCOPI ROFFENSI, ETC.

Εὐδαιμονεῖν.

VICIMUS, exultans fausto crepat omine Daphnis,
Testaturque bonos nuncia fibra Deos;
Grandius eloquium meditare Thalia, patronum
Quem modò laudâsti, nunc venerare patrem.
Quis putet incertis volvi subtegmina Parcis?
Quis meritos æquum destituisse Jovem ?
Cum virtute tuum crescit decus, aucte sacerdos,
Impatiensque breves spernit utrumque modos.
Qualiter Elæo felix in pulvere victor,

Cui semel ornatas lambit oliva comas,
Suspirans partas queritur marcescere frondes,
Et parat elapsas ad nova bella rotas:
Sic tibi major honos veteres protrudit honores,
Metaque præteritæ laudis origo novæ est :
Phœbææ juvenile caput cinxere corollæ,
Palma vira decuit tempora, mitra senis.

M. P.

EPISTOLA EODEM TEMPORE MISSA.

Cum voluntas regia, optimatum consensus, bonorumque omnium studia infulam merenti concesserint, ignoscas, pater reverende quod inter communem populi plausum cliens eò minus ad enarrau

[blocks in formation]
« הקודםהמשך »