2520. "Ægyptus, quæ prius Aeria dicebatur, ab Ægypto tunc ibi regnante nomen accepit; cui datum est regnum, ejecto Danao." Ubi nostræ rationes ab Eusebianis biennio tantum discrepant. Nam

66

2522. Ægyptus, qui et Ramesses et Sesostris et Sesoosis, post annos novem in exteris expeditionibus insumptos, testante Diodoro Siculo, libro primo, Pelusium rediit : unde Armais, qui et Danaus, quum Ægyptiorum regno novem annis præfuisset, fratrem suum Ramessem sive Ægyptum fugiens, Ægyptiaco suo regno excidit, et in Græciam devenit:" ut habet Georgius Syncellus, in Græcis Eusebianis Scaligerie; quum prius fratrem, Pelusii convivio exceptum, insidiis frustra appetivisset: ut et Herodotus libro secundo, et in libro primos, refert Diodorus Siculus.

2530. "Argos sibi Danaus vindicavit, expulsus Ægypto, et eandem aquis abundare fecit, Danaus per filias quinquaginta filios Ægypti (interfecit; evadente solo Lynceo, qui post eum regnavit," apud Argivos scilicet.

2533. “Busiris Neptuni et Libyæ, Epaphi filiæ, filius apud vicina Nilo loca tyrannidem exercet, transeuntes hospites crudeli scelere interficiens." Unde illud Ovidii, "Sævior es tristi Busiride." Et Virgilii', "Quis aut Eurysthea durum, Aut illaudati nescit Busiridis aras?" hoc est, indigni qui a quoquam laudaretur, ut ab Isocrate est factum, cujus adhuc superest Busiridis Encomium: in quo eum etiam, ut Eusebius, filiæ Epaphi Libyæ, et Neptuni, filium facit. Ubi observa, Neptunum a mythologis dictum fuisse Ramessem illum (de quo, ad annum mundi 2427. dictum) Miamun cognominatum, qui Hebræorum infantes ́aquis submergendos imperavit; filiosque, Amenophim (sive Belum, Ægypti et Danai patrem) Oɛóμaxov illum aquis maris rubri obrutum, et Busiridem propter εvoкTovíav ita infamem, tali patre dignam prolem, post se reliquit: et adde, si libet, ex Aulo Gellio, " Poetas, ferocissimos et immanes et alienos ab omni humanitate, tanquam e mari genitos, Neptuni filios dixisse."

2543. "His temporibus Tat, filius Hermetis Trisme

e Pag. 26, 27.

Pag. 53. edit. Græco-Lat.

f

Cap. 107.

h Lib. 3. Trist.

i Lib. 3. Georgicon; et apud A. Gellium, lib. 2. cap. 6.

k Lib. 15. cap. 21.

gisti, fuisse dignoscitur:" inquit Eusebius. Cum quo convenit, quod dicunt Ægyptii, Sesostridem ab Hermete solertiam et consilia didicisse'.

2549. Phoenix et Cadmus, de Thebis Ægyptiorum in Syriam profecti, apud Tyrum et Sidonem regnaverunt." 2552. b. Postquam Israelitæ circumivissent montana Seiris et Idumæam per annos 37. a Kades-barnea usque ad Ezion-gaber, ab aquilone ad meridiem et ipsum maris Rubri litus profecti; regredi eos inde aquilonem versus Deus jubet, et in terram promissam recta contendere. Et quia imminebat transitus per fines Idumææ, mandat ut cum Edomæis fratribus suis bellum non misceant; commemorata insigni sua providentia, qua illorum curam in deserto per 40. annos habuerat"; integro numero, pro 39. imperfecto, posito. c. Ineunte enim

Anno quadragesimo exodi, mense PRIMO,

Venientes Israelitæ in desertum Tzinis, consederunt in statione

XXXIII. Kadeshi. Kadeshi videlicet Tzinis, in extremis Idumææ finibus versus Ezion-gaber et mare Rubrum: non Kadeshi Barneæ; quæ decima quinta fuit statio, in confinio australi Cananææ posita'; et ab Abulensi cum Kadesho Tzinis perperam confunditur.

Hic mortua est Miriam, sive Maria; quatuor mensibus ante fratrem Aaronem, et undecim ante fratrem Mosem. Utroque vero seniorem fuisse, et 130. ætatis annum attigisse, ex Exod. cap. II. ver. 4. 7. colligitur; unde, quum nasceretur Moses, puellam grandiusculam eam fuisse apparet. supra, ad annum mundi 2433. Die primi hujus mensis decimo obitus illius memoriam Judæi adhuc celebrant.

Populus, deficiente aqua, cum Mose et Aarone conten

1 Ælian. lib. 12. var. histor. cap. 4.

Euseb. chronic.

n Deut. cap. 2. ver. 1—7.

Num. cap. 20. ver. 1. collat. cum cap. 33. ver. 36, 37, 38. et Jud. cap. 11. ver. 17.

P Num. cap. 20. ver. 14, 15.

9 Num. cap. 33. ver. 36.

Num. cap. 34. ver. 4.
Num. cap. 20. ver. 1.

VOL. VIII.

Deut. cap. 2. ver. 8.
Josu. cap. 15. ver. 3.

F

dit: quibus quum mandasset Deus, ut petram tantum alloquentes aquam elicerent; irritatus Moses, impatientiæ et diffidentiæ vocibus quibusdam editis, petram florente Aaronis virga bis percussit, et aquas inde eduxit: quæ, ut alteræ illæ ex petra alia ante annos 39. similiter eductæ, Meribæ sive contentionis, a re appellatæ sunt". In præcedente enim statione, aquam comitem, ut eam appellat Tertullianus, (de qua ad undecimam stationem est dictum) mari Rubro immersam fuisse, verisimillimum est. Ut jam in novo aquarum defectu, eadem ipsa in filiis denuo eruperit pervicacia, quæ in parentibus tam diu antea sese prodiderat.

Moses et Aaron, ob diffidentiam in mandato Dei exequendo hic expressam, ab ingressu in terram promissam sunt exclusiTM.

d. Israelitæ, missis nunciis ad reges Idumæorum et Moabitarum, ut per terras ipsorum transirent, rogarunt: qui per medias ipsorum regiones transitum negarunt, sed per extrema ditionis suæ concesserunt. Idumæorum rex eo tempore Hadar sive Hadad fuit: quo hoc eodem anno vita functo, reipublicæ forma apud eos mutata est; pro uno rege, multis simul ducibus, in suis quisque provinciis, summam rerum obtinentibus. Quorum undecim primos, ex Esavi stirpe ortos, Moses in libro Geneseos, quem hoc ipso anno, vitæ suæ ultimo, vel scripsit vel saltem interpolavit, nominatim recensuit. Israelitæ Kadeshi aliquandiu -morati, progressi sunt ad stationem.

XXXIV. Horem montem, juxta fines terræ Edomæorumb: sive Moseram, ubi Israelitæ ex Beeroth bene Jaakan, sive puteis filiorum Jaakanis (statione XXVIII.) huc pervenisse dicuntur; sed prius peragrata Gudgoda

Exod. cap. 17. ver. 7.

u Num. cap. 20. ver. 2—13.

w Num. cap. 20. ver. 23, 24. cap. 27. ver. 14. et Psalm. 106. cap. 32, 33.

* Num. cap. 20. ver. 14-21. Judic. cap. 11. ver. 17.

Deut. cap. 2. ver. 4. 6. 29.

7 Gen. cap. 36. ver. 39-43. cum 1 Chron. cap. 1. ver. 51–54. vid, chronolog. nostr. sacr. cap. 11.

Jud. cap. 11. ver. 17.

b Num. cap. 20. ver. 22, 23. et cap. 33. ver. 37.

c Deut. cap. 10. ver. 6.

sive Hor-hagidgad, Jotbatha, et reliquis interjectis stationibus. Nam quod versu septimo "inde" Gudgodam, et Gudgoda Jotbatham venisse dicuntur; rò inde, non ad Moseram sed ad Beeroth referendum est: ut a viris doctis. jam pridem hic est annotatum.

QUINTI mensis

Die primo, Augusti 18. feria tertia, anno quadragesimo ab exitu Israelitarum e terra Ægypti; Aaron Moseræ in vertice montis Horis moritur, anno ætatis 123. filio Eleazare in summo sacerdotio successore relictoa.

Aaronis mortem defleverunt Israelitæ triginta diebuse: toto videlicet quinto illo mense.

SEXTO mense.

Audiens rex Aradi, australem partem Cananææ inhabitans, adventare Israelitas, pugnavit contra eos, multosque captivos abduxit. Unde Israelitæ votum Deo nuncuparunt: et victoriam consecuti, Cananæos devotos effecerunt et civitates eorum, ex quo et ipsi loco Hormæ, id est, devotionis vel anathematis nomen datum.

Deinde profecti ex monte Hore, et deflectentes a via campestrium, quæ ab Elatha et Ezion-gaber ex mari Rubro recta ad Idumæam ducit; ad latus orientale circumiverunt terram Edomæorums: castrametati primum in statione

XXXV. Tsalmonah: a 'phy sive imagine nomen adepta. Cum enim populus murmurans a serpentibus igneis (non dracunculis in ipso corpore natis, ut in libro tertio, de spontaneo viventium ortu cap. 51. Fortunius Licetus autumat, sed presteribus extra a Deo immissis) interimeretur; intuitu imaginis serpentis ænei, jussu Dei super perticam erecti, sanatus est'.

XXXVI. Punonk.
XXXVII. Oboth'.

d Num. cap. 20. ver. 23-28. cap. 33. ver. 38, 39. Deut. cap. 10. ver. 6. e Num. cap. 20. ver. 29.

Ibid. cap. 21. ver. 1, 2, 3. cap. 33. ver. 40.

Num. cap. 21. ver. 4. Deut. cap. 2. ver. 8.

h Num. cap. 33. ver. 41.

Num. cap. 21. ver. 5-9. Johan. cap. 3. ver. 14. 1 Cor. cap. 10. ver. 9.

* Num. cap. 33. ver. 42.

Ibid. cap. 21. ver. 10. cap. 33. ver. 43.

XXXVIII. Ije-Abarim, ad terminum MoabitarumTM : in illo videlicet deserto, quod est ante conspectum Moabitarum ab ortu solis"; et desertum Moab appellatur. Pergentes enim in deserto illo, versus ortum solis terræ Moabitarum iter fecerunt.

2553. a. Inde discedentibus, ut transirent vallem vel torrentem Zeredi, vetat Deus ne bellum cum Moabitis misceant.

Zeredum vero transierunt, annis 38. postquam exploratores Kadesho Barneæ missi fuerant; extincta jam tota ætate illa, a natis 20. annos et deinceps, quæ contra Deum tum rebellaverat.

XXXIX. Dibon-Gads.

XL. Almon-Diblathaim: quæ et Beth-Diblathaim; in Moabi deserto".

Israelitis transituris terminum Moabitarum Arem, et appropinquaturis e regione Ammonitarum, vetuit Deus ne cum Ammonitis hostiliter agerent. Deinde jussit, ut transirent fluvium Arnonis, qui eo tempore Moabitas et Amoræos disterminabat". Unde castrametati illi sunt trans Arnonem; terminum tamen Moabitarum non sunt ingressi2.

Inde enim profecti Beerum (ubi puteus quem foderunt principes et ingenui e populo, cum legislatore Mose, scipionibus suis) Matthanam, Nahalielem, Bamothas et vallem illam, quæ est in agro Moabitarum, ad initium collium quod respicit versus solitudinema, Kedemotharum", ibi tandem consederunt, in statione.

XLI. Montibus videlicet Abarimorum ante Nebuntemo.