cum eis ascendenti, in rupe posito Deus, quasi per transitum, gloriæ suæ imaginem aliquam manifestat".

Moses in monte denuo quadraginta dies et quadraginta noctes sine cibo ac potu commoratus, pro populo intercedits. Deus placatus, foedus cum populo certis conditionibus renovat, leges suas iterat et a Mose scripto mandari jubet: tabulisque a Mose allatis decalogum ipse inscribit.

SEXTO mense.

Moses post quadraginta dies cum tabulis de monte redit: et faciei splendescenti velamine imposito, populo mandata Dei proponit, Sabbati observationem urget, et oblationem a Deo imperatam ad opus tabernaculi indicit".

Ut contributio rectius procederet; numerati omnes a nato viginti annos et deinceps, 603550. sunt inventi: quorum unoquoque, juxta legem a Deo præscriptam", dimidium sicli pendente; summa ad 100. argenti talenta, et 1775. siclos pervenit". Unde colligitur, Hebraicum talentum argenti continuisse tria siclorum millia; sive minas 50. unaquaque mina habente siclos 60x.

Præter capitationem hanc, ex spontaneis donariis conflata est summa auri talentorum 29. et siclorum 730. æris talentorum 70. et siclorum 3400. Ex alia vero materia ad opus tabernaculi requisita, oblatum est plus satis: ut vetare populum esset opus, ne quid amplius offerretz.

Bezaleel et Aholiab artifices tabernaculi a Deo designatia.

2514. a. Primo hujus anni semestri tabernaculum, arca fœderis, altare, mensa propositionis, vestes sacerdotales, sacra unguenta, candelabrum, et reliqua instrumenta et vasa quæ sacrificia spectabant, in deserto ad montem Sinai fabricantur; b. et ad Mosem adducuntur.

Mandatum a Deo Moses accipit: I. Ut mensis secundi die primo tabernaculum et omnia ad illud spectantia erigate. II. Ut oleo sacro eadem ungeret, et Aaronem cum filiis suis ad sacerdotium consecraret. Quod et Moses fecisse dicitur: sed non eodem utrumque tempore. Nam die quidem præscripto tabernaculum, cum omnibus ad ipsum pertinentibus, erexit: alteram vero mandati partem, tempore a Deo postea constituto, peregits; in qua exequenda, sacerdotum et altaris consecrationi non unus sufficiebat dies, sed integrum septiduum requirebaturh. Itaque. c. Anno secundo exodi,

PRIMI mensis

Die primo Aprilis, Juliani 21. feria quarta, tabernaculum fœderis erigitur, et gloria Dei impleturi: e quo leges illas Deus Mosi per intervalla tradidit, quæ in septem primis Levitici capitibus continentur.

Eodem anno secundo et mense primo Israelitæ, a Deo moniti, secundum Pascha celebraverunt ad vesperam diei decimi quarti, Maii 4. feria tertia, quo die, Mosi et Aaroni conquerentibus quibusdam, qui ex cadavere hominis immunditiam contraxerant, quod eum fratribus suis statuto tempore Pascha observare non poterant; lex a Deo lata est de Paschate die decimo quarto mensis secundi ab iis celebrando, qui vel immunditia vel profectione aliqua necessaria impediti, stata tempestate illud celebrare non po

terant.

SECUNDI mensis

Die primo, Maii Juliani 21. feria sexta, Deus jubet Mosem Israelitarum omnium, exceptis Levitis, mares a 20. anno ad 60. per suas tribus recensere: Levitas vero ministerio tabernaculi præficere et circa illud collocare, ut ipsum, quum opus esset, deponant, portent, et erigant'.

Summa numeratorum erat, 603550m. eadem quæ ante

Exod. cap. 40. ver. 2-8.

e Exod. cap. 40. ver. 16. Levit. cap. 8. ver. 1-13.

Exod. cap. 40. ver. 2. 17. 34.

d Ibid. ver. 9-15.

Ibid. cap. 40. ver. 17-33.

h Exod. cap. 29. ver. 35, 36, 37.
k Num. cap. 9. ver. 1-14.

1 Num. cap. 1. ver. 1. cap. 26. ver. 64. Num. cap. 1. ver. 46.

menses septem in capitatione ad tabernaculi extructionem imperata, inventa fuerat".

Moses, prout Deus mandaverat, oleo sacro tabernaculum et altare, cum omnibus ad ea pertinentibus, unxit et consecravit. Aaronem quoque et quatuor filios ejus, eodem oleo unctos, præscriptis ritibus et sacrificiis ad munus sacerdotale obeundum consecravit: et, ut per septem dies a porta tabernaculi non discederent, præscripsit. Tot enim diebus, tum ipsorum, tum altaris, durabat consecratio".

Ordo a tribubus in castrametationibus et profectionibus suis servandus præscribitur'.

Levitarum, mensem unum egressorum, 22300. numerus invenitur, vel, demptis eorum primogenitis, (atqui ita inter 73. circiter quosque mares unus tantum fuisset primogenitus,) qui 300. erant, 22000; qui loco primogenitorum ex reliquis tribubus ad Dei ministerium assumuntur. Et quia supra numerum 22000. Levitarum primogeniti Israelitarum 273. sunt reperti; quini in singulos redemptionis sicli statuuntur'.

Levitæ, ita selecti, solenni ritu Deo ejusque cultui consecrantur: incipientis et desinentis illorum ministerii tempore definito".

Levitæ ab anno 30. ad 50. inveniuntur 8580. et pro familiarum ratione sua eis munera et onera distribuuntur. Leprosi et immundi omnes e castris ejiciuntur. Leges de restitutione damni et zelotypia feruntur.

Votum, consecratio, et ritus Nazaræorum describitur. Formula benedicendi populo sacerdotibus præscribitur*.

Die octavo, a finita vero consecratione primo, Aaron primum pro se, deinde pro toto populo sacrificia et munera

n Exod. cap. 38. ver. 26.

• Exod. cap. 29. ver. 1-37. cap. 30. ver. 22-30. et cap. 40. ver. 9—15. P Levit. cap. 8.

4 Exod. cap. 29. ver. 35, 36, 37. Levit. cap. 8. ver. 33.

offert: quibus igne e cœlo absumptis, ministerium sacerdotum populo divinitus comprobatur.

Quum plene jam erectum esset tabernaculum, et cum instrumentis suis omnibus sacro oleo unctum; atque altare toto septiduo consecratum, et primis ab Aarone victimis in eo oblatis dedicatum (septem enim præcedentes dies expiatorii erant, ad illud sanctificandum ordinati:) principes numeratarum tribuum sex plaustra camerata et duodecim boves ante tabernaculum simul obtulerunt: quæ Levitis filiis Gershoni et Merari, pro ratione ministerii eorum, sunt tradita. Deinde seorsim singuli singulis diebus sacrificia sua, cum instrumentis sacro ministerio dicatis, ad altaris dedicationem obtulerunt: quæ idcirco ad duodecim dies continuata est.

Itaque primo hoc die Naasson, a quo David et secundum carnem D. N. Jesus Christus ortus est, pro tribu Judæ munus obtulit: deinde reliqua, pro sua quisque tribu, eo ordine qui in castrametationibus, capite secundo, institutus fuerata.

Nadab et Abihu, primogeniti Aaronis filii, (qui una cum patre in montem Sinai ascendentes, gloriam Dei viderant; cum igne alieno (non illo cœlitus demisso, qui in altari ad res sacras semper alendus erat ;) sanctuarium ingressuri, igne divinitus immisso pereunth. Luctu eorum sacerdotibus vetito, occasione neglecti ab aliis officii, vino et sicera tabernaculum ingressuris interdicitur: de reliquiis sacrificii a sacerdotibus comedendis lex fertur, et Aaronis ea in re excusatio a Mose approbatur.

Ea occasione lex lata est, circa decimum, ut videtur, mensis hujus diem, de ingressu summi sacerdotis solius semel tantum quotannis in sanctuarium; die videlicet expiationis et universalis jejunii, decimo die mensis septimi celebrando*.

a Levit. cap. 9.

e Num. cap. 7. ver. 1-10, 11.84. 88.

Ibid. ver. 11, 12-83.

e Exod. cap. 24. ver. 1. 9, 10.

Levit. cap. 9. ver. 24.

b Exod. cap. 29. ver. 36, 37.

Ibid. cap. 6. ver. 12, 13.

Levit. cap. 10. ver. 1, 2. Num. cap. 3. ver. 2, 3, 4. cap. 26. ver. 60, 61.

Levit. cap. 10. ver. 6-20.

k Ibid. cap. 16. ver. 1-34.

Die hujus mensis 14. Junii 3. feria quinta, ad vesperam, Pascha ab iis celebratum est, qui superiori mense immundi fuerantk.

Blasphemus extra castra eductus, jussu Dei, lapidibus obruitur1.

Leges, quæ 17. postremis Levitici capitibus continentur, hoc mense latæ fuisse videntur.

Duas argenteas tubas fieri Deus imperat; quibus cœtus convocetur, signa profectionum expeditionumque dentur, et sacrificiorum tempore clangatur.

Jethro, qui et Hobabus, Zipporam cum duobus liberis Gershomo et Eliezere apud se relictam ad generum suum Mosem reducit: ipsique et populo Israelitico liberationem a servitute Ægyptiaca gratulatus, suam in Deum fidem et pietatem verbis factisque protestatur. Ejus monitu Moses, cum aliis regimen populi partitus, magistratus qui res minores dijudicarent instituit".

Dies hujus mensis 19. postremus fuisse videtur oblationum duodecim principum in dedicatione altaris: Ahira pro tribu Naphthali munus offerente".

Die 20. mensis 2. Junii Juliani 9. feria quarta, Deus Israelitas castra movere jubet, et terram promissam hæreditario possidendam adire; quo invitatus a Mose Jethro, in regionem suam reversus est.

Nube, quæ tabernaculo imminebat, elevata; in quatuor exercitus distributi, a deserto Sinai (ubi per integrum fere annum hæserant) continuo tridui itinere pervenerunt in desertum Paranis'; ubi die 23. hujus mensis consederunt in statione. Vide Seder Olam Rabbah.

XIII. Kibroth-Hattaavah3, ubi murmurantes divino igne percussi (unde et loco nomen Taberæ inditum) precibus Mosis liberantur: sed rursus carnis desiderio et fastidio mannæ Deum provocantt.

k Num. cap. 9.

m Num. cap. 10. ver. 1-18.

1 Levit. cap. 24. ver. 10, 11, 12, 23.

n Exod. cap. 18. cum Deuter. cap. 1. ver. 9-18. et Num. cap. 10. ver. 29.

• Num. cap. 7. ver. 78. 88. p Ibid. cap. 10. ver. 11, 12. 4 Num. cap. 10. ver. 29, 30. r Num. cap. 10. vcr. 12. 33.

Deut. cap. 1. ver. 6, 7.
cum Exod. cap. 18. ver. 27.

Num. cap. 33. ver. 16.

t Num. cap. 11. ver. 1-10. Psal. 78. ver. 19, 20, 21.