erant, promissione veniæ a rege impetrandæ ad colloquium pellexit: sed fraude circumventum in vincula conjecit, et annulo potitus, literas ad urbes passim dedit, ipsius nomine significans, ut iis qui literas attulissent arces et oppida traderentur. Quod et factum est. Nec minus alios etiam duces a Persis alienatos, partim vi subactos, partim imperatoria arte circumventos omnes brevi Mentor debellavit: conductos ære milites e Græcia identidem regi mittens, et res summa fide ac strenuitate administrans". Mortuo Spartaco in Bosphori Cimmerii regno frater Parysades succedens, per annos 38. illud obtinuit. 3656. Olympiadis CVIII. anno primo Theophilo Athenis archonte, Plato philosophus, veteris academiæ princeps, mortem obiit: ut Hermippus apud Laertium, Dionysius Halicarnasseus in epistola ad Ammæum de Demosthene, et Athenæus libro quinto, capite decimo tertio sentiunt. De quo nota est illa Numenii Pythagorici censura, ab Hesychio Milesio in Numenio, commemorata: quod ex Mosaicis libris, quæ de Deo et mundo tradidit, subripuerit. Unde illud dictum ipsius celebre (non ab Hesychio solum et eum secuto Suida, sed ante illos etiam a Clemente Alexandrino in primo Stromate laudatum:) "Tì yáo tσTI Πλάτων, ἢ Μωσῆς ἀττικίζων; Quid enim aliud est Plato, quam Moses Attica lingua loquens?" Ex Mosaicis quoque libris pleraque in suos eum derivasse, asserit in libro, ad annum mundi 3479. superius allegato, Aristobulus Judæus; ut Justini Martyris, Clementis Alexandrini, Ambrosii, Theodoreti, Johannis Philoponi in Hexaemeron scribentis, et aliorum Christianorum testimonia huc advocare non sit necesse. Mortuo Platone, discipulus ejus Aristoteles, Peripateticæ philosophiæ conditor, ad Hermiam eunuchum Atarni tyrannum (de quo in anno præcedente dictum) profectus est: cum quo per triennium est commoratus; ut ex Apollodori chronicis Laertius, et in jam citata ad Ammæum Polyæn. stratagem. lib. 6. f Diodor. ann. 4. Olymp. 107. Demosthen. orat. in Aristocratem. epistola docet Dionysius. Assi, quæ Hermiæ ditioni suberat et cujus in Act. cap. XX. ver. 13. facta habetur mentio, propter affinitatem cum eo initam commoratum eum fuisse, in libro decimo tertio Strabo indicat. Pythiadem enim Hermiæ adoptivam filiam (sive soror ipsius, sive fratris filia ea fuerit) uxorem duxit Aristoteles: licet post mortem Hermiæ, ob benevolentiam quam erga eum habuit, Aristotelem eam matrimonio sibi sociavisse, ex ipsius ad Antipatrum epistolis in libro septimo de philosophia, confirmet Aristocles Peripateticus. Dum in Asia vero maneret, cum Judæo quodam, miræ prudentiæ et temperantiæ homine, qui de locis superioribus ad maritima descenderat, versatum fuisse Aristotelem, eumque cum multis sapientiæ studiosis ibi congregatis Græce disserentem audivisse; in primo libro de somno, primarius ipsius discipulus Clearchus Solensis (a Josepho, libro primo contra Apionem, citatus) retulit. Ut huic acceptum fortasse fuerit referendum, quod Peripatetica philosophia legi Mosaicæ et prophetarum scriptis tam multum debeat: ut ex jam dicto Aristobulo, ejusdem Peripateticæ disciplinæ alumno, in libro quinto Stromatum, confirmat Alexandrinus noster Clemens. 3658. Satyrus, Heraclea in Ponto tyrannus, Timotheo fratris Clearchi seniori filio summa rerum tradita, non multo tempore post difficillimo corripitur morbo et immedicabili. Cancer enim inter inguen et scrotum enatus, ad interiora pascendo subinde acerbius proserpens, eum absumpsit; postquam 65. in vita, in tyrannide septem annos complevisset. Timotheus vero fratrem suum Dionysium statim imperii consortem adscivit, et successorem sibi destinavit'. 3659. Memnon Rhodius Persarum dux, simulata amicitia Hermiam eunuchum Atarni tyrannum ad se vocavit, sub nomine hospitii et simulatorum negotiorum: comprehensumque ad regem misit; a quo suspensus periit. Sed philosophi quos Hermias ad se acciverat, Aristoteles et Apud Euseb. de præparat. evangelic. lib. 15. k Memnon, in excerpt, cap. 3. 1 Ibid. cap. 4. Xenocrates (Chalcedonius e Bithynia) evaserunt; fugientes e locis quæ Persæ obtinebant'. Aristoteles vero, quum per triennium apud eum mansisset, Mitylenen secessit, Eubulo Athenis archonte, quarto hoc Olympiadis CVIII. anno: ut ex Apollodori chronicis refert Laertius, et in epistola ad Ammæum Dionysius Halicarnasseus. Extat vero apud Laertium epigramma hoc in Delphicam Hermiæ statuam ab Aristotele scriptum : Τόνδε πότ' οὐχ ὁσίως παραβὰς μακάρων θέμιν ἁγνὴν, Οὐ φανερῶς λόγχῃ φονίοις ἐν ἀγῶσι κρατήσας, Impius hunc quondam Persarum morte tyrannus Quod ideo adscribendum putavi; ne quis cædis Hermiæ conscium fuisse philosophum, ex illo Tertulliani concluderet, in capite quadragesimo sexto Apologetici: "Aristoteles familiarem suum Hermiam turpiter loco excedere fecit." 3660. Idrieus Cariæ dynasta (cujus opulentiam in oratione ad Philippum celebrat Isocrates) morbo extinctus est: cui succedens soror et conjux Ada, per annos quatuor principatum obtinuitm; cum usitatum esset in Asia, jam inde a Semiramide, ut et virorum uxores regna rent". Pexodarus, filiorum Hecatomni ætate minimus, sorore Ada e principatu Cariæ ejecta, per annos quinque eum obtinuit. Adæ unica, sed munitissima urbe, Alinda nomine relicta. Pexodarus autem Orontobatem Persicum satrapam accersiit ad societatem regni: eique filiam suam Adam ex Aphneide muliere Cappadocica susceptam matrimonio copulavit. Philippus Macedonum rex Perinthum, Thraciæ urbem 1 Strabo, lib. 13. pag. 909. m Strabo, lib. 14. Diodor. ann. 1. Olymp. 109. n Arrian. in expedit. Alexandri, lib. 1. • Diodor. ann. 4. Olymp. 109. P Arrian. lib. 1. Strabo, lib. 14. ad Propontidem, cum 30. armatorum millibus et telorum ac machinarum infinita copia tanto studio obsedit, nullam ut obsessis requiem præberet. Unde rex Persarum, nimia illius incrementa suspecta jam habens, regionum maritimarum satrapis per literas mandavit, ut Perinthiis, quanto possent robore, subvenirent. Quod et sedulo ab illis factum est. Unde et hanc unam ex præcipuis causis cur in Asiam contra Persas exercitum duxerit, in epistola ad Darium assignat Alexander'. 3666. c. Artaxerxem Ochum, quum 23. regnasset anmis, ægrotantem Bagoas eunuchus militum tribunus veneno sustulit; medici ad hoc opera usus. Cum enim natione esset ille Ægyptius, Ochum ob cæsum Apim tanto odio est prosecutus, ut non solum contumeliam gentis (ut loquitur Severus Sulpicius) morte regis ultus fuerit: sed etiam ejus interempti cadaver in minutas partes concisum felibus projecerit, et ejus loco aliud sepulchro regio condiderit; atque ex ejus femoribus gladiorum manubria fecerit, ut ipsius animum ad cædes propensum repræsentarett. Cum autem in regno posset omnia, interfecto patre, filium ejus Arsen natu minimum regem constituit, simulque omnibus ejus fratribus necem intulit: ut desertus hoc modo rex tanto plus obsequii illi præstaret". Timotheus, Heracleæ in Ponto tyrannus, annis 15. post patris Clearchi obitum vita defungitur. Hic ob præclare merita non ultra tyrannus, sed Εὐεργέτης et Σωτὴρ, Benefactor et Servator nuncupatus est. Ejus cadaver frater et successor Dionysius magrificis sumptibus rogo tradidit: ludos etiam equestres, et præter hos, gymnicos et thymelicos et scenicos, alios statim, alios postea, qui magnificentiores essent, peregit". Olympiadis CX. anno secundo, Xenocrates Chalcedonius Speusippi scholam suscipiens, docere cœpit. 4 Diodor. ann. 4. Olymp. 109. Apud Arrian. lib. 2. pag. 85. Diodor. ad ann. 3. Olymp. 104. et ad ann. 2. Olymp. 111. Sever. Sulpic. histor. sacr. lib. 2. Ælian. var. histor. lib. 6. cap. 8. " Diodor. ad ann. 3. Olymp. 107. et 2. Olymp. 111. * Diodor. ann. 3. Olymp. 110. Laert. in Xenocrate. Memnon, in excerptis, cap. 4. 3967. Conventu publico apud Corinthum indicto, Philippus Macedo Græciæ totius cum summa potestate, in bello Persico gerendo, creatus imperator magnificos in expeditionem illam apparatus facit; certoque militum auxiliariorum numero singulis urbibus indicto, in Macedoniam redita. Ariobarzanes quum in Ponto annos 26. regnavisset, diem suum obiit. Cui succedens Mithradates, 35. annos regnavitb. 3668. c. Philippus, initio veris, tres duces in Asiam Persarum juris cum parte copiarum præmittit; Parmenionem, Amyntam et Attalum: ut Græcas in ea urbes in libertatem assererent. Bagoas eunuchus, cum certis deprehenderet argumentis, Arsen scelerum pœnas ab eo repetiturum; ipsum, cum liberis, tertio imperii anno e vita sustulit. Regia vero domo sic ad solitudinem redacta, cum nemo ex ea gente superesset, qui successionem in regno sibi vindicaret; Darium, ex amicis quendam, Arsanis (qui Artaxerxis Persarum regis frater erat) filium, in regno collocat. Sic in libro decimo septimo ad annum secundum Olympiadis CXI. historiam refert Diodorus Siculus. Justinus verod Codomanum, "ob memoriam pristinæ virtutis, regem a populo constitutum et Darii nomine, ne quid regiæ majestati deesset, honoratum" fuisse narrat. "Ne Darius quidem hæreditarium Persarum accepit imperium, sed in sedem Cyri beneficio Bagoa castrati hominis admissus:" inquit Alexander apud Curtium; idemque in epistola ad Darium, apud Arrianum libro secundo, eundem insimulat, ut " Αρσῆν ἀποκτείναντα μετὰ Βαγώου, καὶ τὴν ἀρχὴν κατ τασχόντα οὐ δικαίως, οὐδὲ κατὰ τὸν Περσῶν νόμον, ἀλλὰ ȧdıkоvvтα Пéρσaç. quod Arsen cum Bagoa interficiendum curasset, et imperium neque juste neque secundum Persarum legem occupavisset, summa Persis injuria illata.” Justin. lib. 9. cap. 5. a Diodor. ann. 4. Olymp. 110. e Lib. 6. cap. 4, |