Neu me crudelem dicas-discedo-sed hircus,

Cujus ope effugias integer, hircus adest. Febrem (ait hircus) habes. Heu, sicca ut lumina

languent!

Utque caput, collo deficiente, jacet! Hirsutum mihi tergum; et forsan læserit ægrum, Vellere eris melius fultus, ovisque venit. Me mihi fecit onus natura, ovis inquit, anhelans

Sustineo lanæ pondera tanta meæ; dator XI Me nec velocem nec fortem jacto, solentque... į Nos etiam sævi dilacerare canes.#lelquef Ultimus accedit vitulus, vitulumque precatur

Ut periturum alias ocyus eripiat,

wbA

A

Remne ego, respondet vitulus, suscepero tantam,

Non depulsus adhuc ubere, natus heri?

Te, quem maturi canibus validique relinquunt,
Incolumem potero reddere parvus ego?

Præterea tollens quem illi aversantur, amicis
Forte parum videar consuluisse meis

Ignoscas oro. Fidissima dissocianture A

Corda, et tale tibi sat liquet esse meum.

Ecce autem ad calces canis est! te quanta pe

rempto

Tristitia est nobis ingruitura!-Vale!

AVARUS ET PLUTUS.

ICTA fenestra Euri flatu stridebat, avarus
Ex somno trepidus surgit, opumque memor.
Lata silenter humi ponit vestigia, quemque
Respicit ad sonitum respiciensque tremit;
Angustissima quæque foramina lampade visit,

Ad vectes, obices, fertque refertque manum.
Dein reserat crebris junctam compagibus arcam
Exultansque omnes conspicit intus opes.
Sed tandem furiis ultricibus actus ob artes p
Queis sua res tenuis creverat in cumulum.
Contortis manibus nune stat, nunc pectora pul-
sans un reinfegos "a big bag wit

Aurum execratur, perniciemque vocat;

O mihi, ait, misero mens quam tranquilla fuisset,

-Hoc celasset adhuc si modo terra malum!
Nunc autem virtus ipsa est venalis; et aurum
Quid contra vitii tormina sæva valet?

O inimicum aurum! O homini infestissima pestis,
Cui datur illecebras vincere posse tuas?
Aurum homines suasit contemnere quicquid ho-

nestum est,

Et præter nomen nil retinere boni.

Aurum cuncta mali per terras semina sparsit;
Aurum nocturnis furibus arma dedit.

Bella docet fortes, timidosque ad pessima ducit,
Fœdifragas artes, multiplicesque dolos,

Nec vitii quicquam est, quod non inveneris or

tum

Ex malesuada auri sacrilegâque fame.

Dixit, et ingemuit; Plutusque suum sibi numen
Ante oculos, irâ fervidus, ipse stetit.

Arcam clausit avarus, et ora horrentia rugis
Ostendens, tremulum sic Deus increpuit.

Questibus his raucis mihi cur, stulte, obstrepis

aures?

Ista tui similis tristia quisque canit.

Commaculavi egone humanum genus, improbe?

Culpa,

Dum rapis, et captas omnia, culpa tua est.
Mene execrandum censes, quia tam pretiosa
Criminibus fiunt perniciosa tuis?

Virtutis specie, pulchro ceu pallio amictus
Quisque catus nebulo sordida facta tegit.

Atque suis manibus commissa potentia, durum
Et dirum subito vergit ad imperium.

Hinc, nimium dum latro aurum detrudit in ar

cam,

Idem aurum latet in pectore pestis edax. Nutrit avaritiam et fastum, suspendere adunco Suadet naso inopes, et vitium omne docet. Auri et larga probo si copia contigit, instar Roris dilapsi ex æthere cuncta beat :

Tum, quasi numen inesset, alit, fovet, educat

orbos,

Et viduas lacrymis ora rigare vetat,

Quo sua crimina jure auro derivet avarus,
Aurum animæ pretium qui cupit atque capit?
Lege pari gladium incuset sicarius atrox
Caso homine, et ferrum judicet' esse reum.

PAPILIO ET LIMAX.

QUI subito ex imis rerum in fastigia surgit,
Nativas sordes, quicquid agatur, olet.

THE END.p

T. Bensley, Printer,

Bolt-court, Fleet-street, London.