תמונות בעמוד
PDF
ePub

I.

At my being there, although I had good occasion to try BOOK my friends in this and other matters; yet this token I gave of a reverend regard to the friendship of my lord bishop, 69 that having my honourable friends to do as much as I required, yet I left the matter re infecta.

I might finish here: and if I had not been so visited in my feet, that I could neither ride nor go, I had been with you my self, before this rumour should have come to your ears. And for a conclusion make your choice, whether I shall have your goodwill to go forwards upon the former conditions; or that you will leave it to some other, that will admit no such condition. For truly without my lord bishops goodwil, which I cannot have without yours, I will not once write or speak more in the matter. And yet I wish you to look to it, either in taking it, or in departing from it. And thus I crave, that you will return me answer of your pleasure in the premisses: and that you would send this letter to my lord and then you shall command twice as much. Thus resting to trouble you any further, I commit you to God. The 28th of June, 1573.

[blocks in formation]

Some heads of the university of Cambridge, to the lord Burleigh, their high chancellor: acquainting him with the case of Mr. Aldrich, master of Benet college, as to his breach of a college statute.

dem. penes

me.

OUR dutiful thanks for your lordships continual good-Epist. Acaness towards this whole university, most humbly premised. According to your lordships appointment, we have called before us the master and company of Benet college. Wee have heard their complaints and causes of controversy. And have entred to consider the state of their house. And now to make report to your honour of our proceedings. May it please the same to be advertised, that touching the principal difference between Mr. Aldrich and the fellows, viz.

1.

BOOK whether the said Aldrich, being not qualified according to the statute, may still nevertheless retain his mastership. After deeper weighing of the said statute, and hearing what might be alledged in his defence, we inclined in opinion to this point, that like as the like statutes are in sundry colleges binding the collegiates to be qualified diversly; for not accomplishing whereof, some heretofore have either voluntarily relinquished, or been put from their rooms: and considering again how dangerous a thing it were to admit the contrary example in one house, to the special prejudice of a great number; so likewise were we in this case induced to think, that the plain meaning of that statute is, that whoso hath not the quality required, is not to occupy and enjoy the place.

Nevertheless forasmuch as by the parties consents heretofore, (as most of them have confessed,) the resolution of the same doubt was referred to the judgment of the archbishop of Canterbury, we have thought it not amiss to follow that course; as well to satisfy his grace in behalf of our late thought: whereby we meant only to preserve our privileges, and not to withdraw from his graces hearing any private matter that before had been orderly committed unto him: as also, and chiefly, for that your honour, not without great consideration, (as we verily take it,) eftsones advised Aldrich to ensue that way. To the which effect we have 70 addrest our letters to his grace, not doubting but that as he hath a singular care for the good estate of that house, so he will determine in this case accordingly.

For our own part, we thought best not to set down any definitive sentence therein, unless your honours speedy advice shall otherwise direct us. The blessed God long preserve your lordship in most prosperous estate to his good plesure, and our chief comfort. At Cambridge, the 8th of August, 1573.

Your lordships most bounden humbly at commandment,
Thomas Byng, Roger Kelke,
Edward Hawford, Jhon Whytgifte.
Andrew Perne,

Number XXXVII.

A description of the queen's progress, anno 1573; with a
particular account of her magnificent entertainment at
Canterbury, by the archbishop: and of her return home.
Omitted in the editions of that archbishop's Life, intitled,
Mathæus.

BOOK

I.

Rev. T. Ba

DE qua Cantiana peragratione, ejusque ordine atque for- Int. MSS. ma, ut posteritati rerum anteactarum memoria in scriptis ker, B. D. monumentis reservetur; ex earumque comparatione, quid sequendum fugiendumque sit, animadvertatur, opportunum esse ducimus, hoc loco declarare.

Decimo quarto igitur die Julii, qui dies Mercurii eo anno fuerat, regina Elizabetha ab ædibus suis Grenovici discessit, et Croidonam profecta est. Ibi cum sua familia in domo Cantuariensis episcopi septem dies permansit. Indeque Orpingtonam migravit ad ædes Percyvalli Hart militis. In quibus cum triduo permansisset, ad suas ædes Knollæ concessit. In illis quinque diebus morata, venit Birlingam, triduoque baronis Burgavensis hospitio usa, cal. Augusti ad alteras ejusdem baronis ædes Eridge positas, accessit. A quibus post sex dierum moram, Bedgeburiam ad domum M. Culpeperi pervenit. Indeque postridie Hempstedam se contulit a M. Guilford milite paulo post creato, hospitio accepta, triduoque ibi peracto, venit Riam maritimum in Sussexia oppidum, atque portum: ad quem ante illum diem, nunquam regem aut reginam pervenisse ridicule aiunt. Elapsoque ibi triduo, Sisinghursti, in ædibus M. Bakeri, quem equestri postea dignitate affecit, alterum triduum contrivit.

Tum 17 Augusti, qui dies Lunæ fuit, a M. Thoma Wutton, in villa quæ Bocton Malherb dicitur, hospitio lauto accepta, post biduum, ad ædes M. Tufton Hothefildæ, profecta est. Alteroque illic transacto biduo ad domum suam Westinhanger, quæ D. baronis Buckhurst custodiæ committitur, pervenit. In ea quatriduum consumpsit. Tum cum ad Doverum festinasset, in itinere in castello Sandownensi pransa, Folkestonam montem conscendit. In quo monte archiepiscopus Cantuariensis, qui tum Beakesbornæ

BOOK morabatur, et D. baro Cobham, maritimis portubus præfecI. tus, cum magno famulitii sui grege suæ majestati obviam ibant. Militesque atque generosi Cantiani amplius trecenti cum famulorum equis insidentium turmis ac catervis eo convenerunt. Quibus a montis Folkstonæ fastigio fere ad Doveri oppidi fines late distinctis et extensis, regina ad Doverum transiit.

In cujus finibus summus oppidi magistratus, quem majorem vocant, et jurati trecentis armatis militibus comitati, reginam excepit, et sub noctem ad Doverum perduxit. Interea frequentes tormentorum ictus ex castro, navium statione, et alii arcibus emissi, tanquam tonitrua, in aëre resonabant. Hic adventus die Martis, qui 25 Augusti fuit, archiepiscopi, nobilium, generosorum ac militum Cantii, tum frequenti multitudine celebrabatur. Doveri itaque sex dies permansit. Tum Sandwicum venit. Ibi a majore ac juratis satis laute accepta peregit triduum. 71 Postridieque, qui tertius Septembris fuit, Winghamæ in itinere pransa, accessit Cantuariam, paulo post horam tertiam pomeridianam. Ejusque per occidentalem portam in cathedralem ecclesiam ingressus, ab adolescente quodam scholæ grammaticalis discipulo oratione Latina celebrabatur. Qua finita, cum se ad scamnum genubus flexis inclinasset, preces consuetæ ab archiepiscopo, Lincolniensi, Roffensique episcopis, et Doveri suffraganeo in adventum ejus, fundebantur. Tum decanus unà cum præbendariis, canonicis, ministris, et choro ecclesiæ cathedralis, nonnullisque sui sacelli cantoribus, eam sub conopæo a quatuor militibus erecto sequentem, per chorum usque ad oratorium suum præibant. Indeque finitis vespertinis precibus, reversa per urbis plateas ad suum palatium, quod antiquitus Augustinense dicebatur, transiit. Ac die Dominico ad eandem ecclesiam curriculo per plateas ducta, rursus rediit. Eo die decanus e sacro suggestu concionatus est. Cumque is peroravisset, ad palatium eadem via curriculo regressa est.

Postridie vero, qui septimo mensis Septembris fuit, ad convivium ab archiepiscopo invitata ad archiepiscopale palatium cum tota familia venit. Is natalis fuit reginæ dies.

I.

Namque anno Domini 1533, et 25 regni patris sui Henrici BOOK Octavi, Grenovici 7 Septembris, qui eo anno Dominicus dies fuit, nata est, quadraginta ante has archiepiscopales epulas annis; eademque nempe inter primam et secundam pomeridianam, quâ convivata est horâ. Triduo autem postquam nata est, in porticu ecclesiæ conventualis fratrum Observantium Thomas Cranmerus, archiepiscopus Cantuariensis, ac illustrissimæ viduæ, D. Agnes, Thomæ, quondam Norfolciæ ducis, et D. Margareta Tho. Dorcestrensis marchionis relicta, eam in baptismate susceperunt. Johannes Stokesleius, Londinensis episcopus, assistentibus sibi Westmonasteriensi, Sancti Albani, Sti Salvatoris atque Stratfordiensi abbatibus: tum Thoma Norfolciensi, et Carolo Suffolciensi ducibus Thoma Dorcestrensi, Henrico Exoniensi, marchionibus, Henrico Essexiæ, Henrico Wigorniensi, et Thoma Wiltoniensi comitibus, ac nonnullis aliis illustribus viris præsentibus, eam baptizavit.

Sed in hoc lautissimo archiepiscopali convivio, quod ipso suo natali die atque hora cum quadragesimum ætatis suæ annum attigisset, celebravit, hic ordo observabatur:

Nobiles soli reginæ ministrabant. Quæ simulatque manus abluisset, accessit ad mensam, in summo aulæ archiepiscopalis loco, in latitudinem extensam. Ad cujus medium in veteri quadam marmorea cathedra pannis auro infusis ornata, sub pretioso auroque fulgenti regio conopæo, discubuit. Tum comes Rhetius Galliæ marischalcus, qui paulo antea rege Galliæ ad reginam, cum centum generosis Cantuariam legatus venisset, una cum D. Moto ejusdem regis ad reginam oratore, a dextris reginæ, ad ejusdem mensæ extremitatem, ore ad reginam, tergoque ad aulam; ut convenientius familiariusque conferri sermones poterant converso sedebant. Alteramque a sinistris mensæ extremitatem, quatuor illustres fæminæ, marchionissa Northamptonensis, comitissa Oxoniensis, comitissa Lincolniensis, et comitissa Varvicensis, occupabant.

Reginæ a stipatoribus, quos pensionarios appellant, in mensa ministratum est: legato autem, et oratori Gallico, necnon marchionissæ atque comitissis, a satellitibus regiis.

« הקודםהמשך »